گاهی اوقات ممکن است در حین درمان ارتودنسی به صورت اورژانسی نیاز به عصب کشی پیدا کنید در این شرایط سؤالی که برای افراد پیش می آید این است که آیا می توان در حین ارتودنسی دندان را عصب کشی کرد؟ دکتر محمد علی ناصری متخصص ارتودنسی در این مقاله در مورد عصب کشی دندان قبل و بعد از ارتودنسی به شما توضیح خواهد داد.
کاربرد عصب کشی دندان
به عصب کشی دندان، درمان ریشه دندان یا درمان اندو نیز گفته می شود. عصب کشی دندان یکی از ضروری ترین خدمات دندانپزشکی است که در مواقعی که دندان دچار پوسیدگی یا شکستگی عمقی شده است انجام آن ضروری است. با انجام عصب کشی در مواقعی که مغز دندان عفونت کرده است می توان مانع مرگ دندان شد. در عصب کشی بافت آلوده داخل دندان پیدا می شود و از بین می رود. پس از عصب کشی دندان برای استحکام بیشتر دندان عصب کشی شده باید از مواد پرکننده مانند روکش دندان استفاده کرد. علائمی که نشان می دهد دندان شما به عصب کشی نیاز دارد عبارت است از: حساسیت دندان به گرما و سرما؛ احساس درد هنگام جویدن غذا؛ تغییر رنگ و تیره شدن دندان؛ عفونت دندان؛ پوسیدگی وسیع دندان؛ جوش زدن و تورم لثه.
در شرایطی که دندان عفونت می کند راه حل دیگر این است که کل دندان را بکشید اما توصیه می شود دندان را نگه دارید زیرا معمولا نگه داشتن دندان ارزان تر از جایگزین کردن آن با یک بریج یا ایمپلنت است و استخوان را نیز در آن منطقه حفظ می کند. کشیدن دندان بدون جایگزین کردن آن موقعیت دندان های مجاور را تغییر می دهد و در ظاهر و عملکرد دندان ها تغییر ایجاد می کند.
تأثیر ارتودنسی بر دندان عصب کشی شده
گاهی اوقات قبل از شروع ارتودنسی لازم است دندان عصب کشی شود. در این شرایط دغدغه بسیاری از افراد این است که آیا می توان دندان عصب کشی شده را ارتودنسی کرد؟ جای نگرانی نیست زیرا دندان عصب کشی شده را نیز می توان ارتودنسی کرد. فرقی ندارد دندان بعد از عصب کشی پر شده باشد و یا روکش شده باشد یا با بلیداپ باز سازی شده باشد در هرصورت امکان روکش کردن دندان ارتودنسی شده وجود دارد.
درمان ریشه قبل از ارتودنسی
قبل از آغاز ارتودنسی سلامت دهان و دندان باید مطلوب باشد. متخصص ارتودنسی باید زمانی درمان را شروع کند که هیچ مشکلی در خصوص دهان و دندان وجود ندارد. اگر قبل از ارتودنسی، دندان عصب کشی شود اما فرد احساس درد کند نشان دهنده این است که دندان عفونت کرده است و عصب کشی کامل انجام نشده است. در این شرایط قبل از ارتودنسی باید دندان تان را مجدد عصب کشی کنید سپس اقدام به ارتودنسی کنید.
چنان چه دندان شما هریک از مشکلات زیر را دارد تا قبل از برطرف کردن آن نمی توانید درمان ارتودنسی را شروع کنید:
- التهاب و عفونت لثه
- شکستگی دندان
- حساسیت دندان
- پوسیدگی شدید
- آسیب به پالپ دندان
آیا امکان حرکت دندان های عصب کشی شده طی درمان ارتودنسی وجود دارد؟
در ارتودنسی دندان ها باید حرکت کنند. سؤالی که مطرح می شود آیا در فرایند ارتودنسی امکان حرکت دندان عصب کشی شده مانند سایر دندان ها وجود دارد؟ در پاسخ باید گفت درست است که دندان عصب کشی شده مانند دندان طبیعی نیست و امکان شکستگی یا جدا شدن آن وجود دارد اما حرکت کردن آن غیر ممکن نیست و بستگی به تجربه متخصص ارتودنسی دارد. متخصص ارتودنسی باید نیروهای ارتودنتیک را در شکل ها و جهت های مناسب به دندان عصب کشی شده وارد کند تا دندان بدون مشکل حرکت کند و در جای مناسب قرار بگیرد. اگر دندانپزشک، دندان را به خوبی عصب کشی کرده باشد و متخصص ارتودنسی هم در کار خود مهارت داشته باشد، دندان عصب کشی شده محدودیتی برای ارتودنسی ایجاد نمی کند.
اگر عصب کشی دندان به درستی انجام شده باشد اما متخصص ارتودنسی پس از معاینه تشخیص دهد که اگر براکت روی دندان عصب کشی شده قرار بگیرد باعث شکستن آن می شود، به جای براکت باید از حلقه هایی به نام بند استفاده کرد که دندان عصب کشی شده را در برمی گیرد و منجر به حرکت دندان ها و نظم بخشیدن به آن شود. درمان با بند نوعی درمان ارتودنسی است ک بدون استفاده از براکت انجام می شود. متخصص ارتودنسی باید تشخیص دهید بهتر است درمان با براکت انجام شود یا بند.
دندانی که عصب کشی شده است ممکن است بیشتر مستعد rhizalysis باشد. بنابراین در طول ارتودنسی لازم است تصاویر رادیوگرافی گرفته شود و متخصص ارتودنسی از طریق تصاویر رادیوگرافی بر وضعیت دندان ها نظارت کند. rhizalysis تحلیل ریشه است به این معنا که در فرایند ارتودنسی ممکن است ریشه تعدادی از دندان ها کوتاه تر شود یا ساییده شود. تحلیل جزئی در طول فرایند درمان عادی است امادر موارد وخیم تحلیل بزرگ ممکن است منجر به از دست رفتن دندان شود البته این اتفاق نادر است. در این شرایط ممکن است تشخیص دهد طرح درمان عوض شود تا از تأثیر تحلیل لثه کاسته شود.
انجام عصب کشی در حین ارتودنسی
گاهی اوقات زمانی که درمان ارتودنسی آغاز می شود دندان سالم است اما در حین فرایند ارتودنسی دندان بر اثر تروما، آسیب دیدگی یا پوسیدگی عفونت می کند. در این شرایط باید حتما انجام عصب کشی را در اولویت قرار داد. در صورتی که عصب کشی دندان انجام ندهید درد زیادی تحمل خواهید کرد و با گسترش عفونت دندان خود را کامل از دست می دهید. حتی ممکن است عفونت به آبسه دندان، کیست یا عفونت استخوان تبدیل شود.
براکت های ارتودنسی مانعی برای درمان ریشه دندان نیستند. بریس های ارتودنسی ثابت به دندان های جلو متصل می شود اما برای عصب کشی می توان از سطح جونده وارد به ریشه دندان دسترسی پیدا کرد. ارتودنسی مانعی برای انجام عصب کشی نباید باشد و حتی اگر لازم باشد باید بریس های ارتودنسی از روی دندان برداشته شود تا عصب کشی دندان به راحتی انجام شود. بریس های برداشته شده ارتودنسی را می توان پس از التیام کامل دندان دوباره به دندان ها متصل کرد.
فرقی ندارد شما از کدام روش برای ارتودنسی استفاده کرده اید. در انواع روش های ارتودنسی از جمله ارتودنسی متحرک، نامرئی و… بر حسب ضرورت می توان درمان ریشه را انجام داد.
انجام عصب کشی پس از ارتودنسی
پس از تمام شدن درمان ارتودنسی بدون هیچ گونه محدودیتی می توانید درمان ریشه دندان هایتان را انجام دهید. بهتر است قبل و بعد از عصب کشی با متخصص ارتودنسی خود صحبت کنید و وضعیت دندان تان ارزیابی شود.
