یکی از شایع ترین مشکلاتی که در طول درمان ارتودنسی ممکن است رخ دهد، بیرون آمدن سیم کمانی ارتودنسی روی بریس ها است. این مشکل می تواند زخم، بریدگی های کوچک داخل دهان، ساییدگی لثه و داخل گونه ها را به همراه داشته باشد. در صورتی که با این مشکل مواجه شدید حتما به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید زیرا در اکثر مواقع باید سیم شکسته را تعویض کرد یا قطعات بلند سیم که داخل بافت های دهان فرو می رود را کوتاه کرد. در ادامه راهکار هایی که با استفاده از آن می توانید سیم ارتودنسی ثابت را به صورت موقت درست کنید به شما معرفی می شود.
سیم ارتودنسی چیست؟
ما دو دسته سیم ارتودنسی داریم: یک دسته سیم اصلی ارتودنسی و دسته دیگر سیم های نازک لیگاچور که برای سفت و درگیر کردن سیم اصلی استفاده می شوند. در ادامه در مورد دررفتگی و جابه جایی سیم اصلی ارتودنسی به شما توضیح می دهیم.
دلایل دررفتگی سیم اصلی ارتودنسی
ارتودنسی نامرئی یا ارتودنسی متحرک را می توان به راحتی از روی دندان برداشت اما در ارتودنسی ثابت این گونه نیست. در ارتودنسی ثابت سیم اصلی داخل شیارهای اتصالات براکت جای گذاری می شود تا دندان ها به موقعیت درست هدایت شوند. از آن جایی که این سیم انعطاف پذیر و کوچک است احتمال در رفتگی آن زیاد است به همین خاطر یکی از مشکلاتی که ممکن است برای ارتودنسی ثابت رخ دهد، دررفتگی سیم ارتودنسی است.
اگر به خاطر نبودن یا کشیدن دندان در اواخر دهان، قسمتی از سیم در نواحی انتهایی آزاد باشد، احتمال این که سیم جابه جا شود و از براکت آخر خارج شود بیشتر است. در ارتودنسی دیمون با استفاده از سایر براکت های سلف لیگیت خصوصا انواع پسیو، به علت اصطکاک بسیار پایین احتمال لغزیدن و بیرون افتاد سیم بیشتر است.
راه حل های دررفتگی سیم ارتودنسی
در صورت دررفتگی سیم ارتودنسی می توانید از راه حل های زیر استفاده کنید:
از موم ارتودنسی استفاده کنید
موم های ارتودنسی به صورت یک سری نوار باریک و بلند هستند که داخل یک سری جعبه های کوچک قرار می گیرند. ابتدا دست های خود را بشویید و خشک کنید. سپس از سر یکی ازنوار های مومی مقدار اندکی موم جدا کنید و آن را بین دو انگشت خود بچرخانید تا به توپ نرم تبدیل شود. دقت کنید تکه مومی که بر می دارید قبلا استفاده نشده باشد.قبل از اعمال موم پیشنهاد می شود مسواک بزنید تا ذرات غذایی یا رسوب روی دندان ها از کنار سیم زدوده شود. برای خشک کردن بریس ها، لب ها و گونه ها را دور از قسمتی نگه دارید که قصد دارید روی آن موم قرار دهید. چند ثانیه صبر کنید هوا جریان پیدا کند. برای خشک شدن سریع تر می توانید بین سطوح داخلی گونه یا لب گاز استریل قرار دهید تا خشک شود. پس از خشک شدن می توانید موم را قرار دهید. تکه موم را روی سیم یا براکت بیرون آمده قرار دهید و به آرامی فشار دهید تا سیم را بپوشاند. چنان چه هنگام فشار دادن موم روی سیم ارتودنسی احساس سوزش کردید کاملا عادی است.
قبل از غذا خوردن یا مسواک زدن، موم را از روی دندان خود بردارید و بعد از تمام شدن آن ها، موم را جایگزین کنید. تا زمانی که به متخصص ارتودنسی برای برطرف کردن مشکل سیم مراجعه نکرده اید، استفاده از موم را ادامه دهید.
درست کردن سیم بیرون زده
در بسیاری از موارد با این روشی که برایتان می گوییم می توانید سیم بیرون زده را درست کنید. ابتدا سیمی که بیرون زده است را بیابید. چنان چه سیم نازک است، یک مداد با یک پاک کن تمیز محیا کنید. پاک کن را به آرامی روی سیم بیرون زده بگذارید. سیم را به آرامی فشار دهید و خم کنید. در مرحله بعد سعی کنید سیم بیرون زده را به پشت خم کنید. این کار را تنها می توان برای سیم های نازک و منعطف انجام داد.
برای درست کردن سیم بیرون آمده در عقب دهان از موچین استفاده کنید
گاهی اوقات، خوردن غذاهای سفت باعث می شود، سیم های انعطاف پذیر عقب دهان از داخل حفره براکت روی دندان های عقب دهان بیرون بیایند. در صورت بروز این اتفاق می توانید با موچین، آن را درست کنید. یک موچین کوچک و تمیز بردارید. انتهای آزاد سیم بیرون زده یا شل را با موچین بگیرید و آن را به سمت حفره روی براکت هدایت کنید. اگر نتوانستید سیم را در جای خود قرار دهید، باید این کار را به متخصص ارتودنسی بسپارید.
پیشگیری از درآمدن سیم ارتودنسی
متخصص ارتودنسی برای این که شما دچار این مشکل نشوید همیشه تمهیداتی می اندیشد. یکی از کارهایی که برای پیشگیری از این اتفاق می توان انجام داد خم کردن انتهای سیم یا cinch back است. انجام این کار همیشه مجاز نیست و گاهی اوقات انجام آن در سیم هایی با تکنولوژی بالا مانند سیم های کاپر مشکل است. علاوه بر این برای انجام این کار انتهای سیم باید کمی بلندتر از انتهای آخرین براکت باشد. این موضوع باعث می شود احتمال آزار تیزی انتهای سیم بیشتر شود. راه دیگر برای پیشگیری از این اتفاق این است که از سیم هایی استفاده کنید که احتمال دررفتگی در آن ها کمتر باشد.
انواع سیم ارتودنسی
سیم های ارتودنسی، ضخامت و سطح مقطع متفاوتی دارند. این دو عامل بر روی میزان اصطحکاک، انعطاف و کنترل روی حرکات دندانی تأثیرگذار است.
سیم های ارتودنسی به سه دسته کلی تقسیم می شوند:
سیم ارتودنسی دایره ای
این مدل از سیم ارتودنسی در مراحل اولیه درمان به کار می رود. این سیم ها به دلیل خاصیت ارتجاعی نسبت به سایرمدل ها، برای پوشش یکنواخت تمام دندان ها مناسب اند. اگذ چه این سیم ها لغزش بهتر و اصطحکاک کمتری دارند اما به دلیل عدم وجود کنترل گشتاور روی براکت بریس، توانایی مناسبی برای اعمال فشار کنترلی برای جابه جایی دندان ها ندارند.
سیم ارتودنسی مربعی
این سیم ها برای جابه جایی دندان ها بسیار پرکاربردند. سیم های مربعی نسبت به سیم های گرد و مستطیلی، عملکرد بهتری دارند. درکنار مزیت های نام برده شده، پهنای کم این سیم از معایب اش است.
سیم ارتودنسی مستطیلی
ارتودنتیست ها معمولا از سیم مستطیلی در مراحل پایانی درمان استفاده می کنند زیرا این سیم نسبت به نوع های قبلی، از کنترل حرکات دندانی بالاتری برخوردار است. سیم های ارتودنسی مستطیلی سفت اند و فشار زیادی به براکت ارتودنسی وارد می کنند باعث جدا شدن براکت از دندان می شوند. به همین خاطر استفاده از سیم ارتودنسی با مقطع مستطیلی، مهارت و دقت بالایی می خواهد.
سیم ارتودنسی رنگی
عده ای تصور می کنند در ارتودنسی رنگی از سیم ارتودنسی رنگی استفاده می شود در صورتی که این تصور اشتباه است. در ارتودنسی رنگی از براکت رنگی و اورینگ ارتودنسی رنگی استفاده می شود. این اجزا تأثیر بصری بیشتری نسبت به سیم ارتودنسی رنگی دارند.
2 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
سلام
من ارتودنسی کردم و الان سیم از دندون یکی مونده آخری در اومده هیچ دردی هم نداره الان چیکار کنم؟!
بهتر است به دندانپزشک خودتون مراجعه کنید و اصلاح کنید